Wyłudzenia finansowe, afery i nadużycia związane z funduszami unijnymi
W obliczu rosnącej globalizacji i konkurencji, fundusze Unii Europejskiej stanowią dla polskich przedsiębiorców kluczowe źródło finansowania, umożliwiające realizację innowacyjnych projektów, rozwój technologiczny oraz ekspansję na nowe rynki. Wsparcie to, choć nieocenione, wiąże się również z pewnymi ryzykami. Wśród nich, wyłudzenia finansowe wyróżniają się jako szczególnie szkodliwe, podważające zaufanie do systemu rozdzielania środków i szkodzące zarówno uczciwym przedsiębiorcom, jak i ogólnej gospodarce. W ostatnich latach, afera w Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) oraz Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) rzuciła światło na skalę i złożoność problemu, podkreślając potrzebę zwiększonej czujności i wiedzy na temat potencjalnych zagrożeń.
Dostęp do funduszy UE oferuje przedsiębiorcom szansę na znaczące wsparcie finansowe, które może przyczynić się do realizacji ambitnych projektów, nieosiągalnych w inny sposób. Od start-upów po dojrzałe przedsiębiorstwa, fundusze te pomagają w przełamywaniu barier wejścia na rynki, badaniach i rozwoju, a także w implementacji nowoczesnych rozwiązań technologicznych. Jednak tam, gdzie pojawiają się znaczące kwoty, niestety pojawiają się również osoby i organizacje gotowe je wyłudzić. Statystyki dotyczące nadużyć finansowych w kontekście funduszy UE są alarmujące. Według danych Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), każdego roku na oszustwa i nadużycia finansowe przeznaczane są miliony euro z budżetu UE. Takie działania nie tylko wyczerpują limitowane zasoby finansowe, ale także podważają zaufanie do instytucji rozdzielających fundusze, wpływając negatywnie na percepcję programów wsparcia wśród uczciwych przedsiębiorców.
Afera w PARP została ujawniona jako wynik szeroko zakrojonych działań nieprawidłowych, obejmujących fałszerstwa, wyłudzenia środków finansowych i korupcję wewnętrzną. Kluczowe problemy dotyczyły manipulacji w procesie przyznawania dotacji na innowacyjne projekty przedsiębiorstw. Oszustwa polegały na tworzeniu fikcyjnych projektów lub znacznym zawyżaniu kosztów rzeczywistych projektów, co w konsekwencji prowadziło do niezasłużonego uzyskania środków finansowych z funduszy UE. Przypadki korupcji wewnątrz instytucji wiązały się z przyjmowaniem łapówek za pozytywne rozpatrzenie wniosków o dofinansowanie. Te nielegalne działania były możliwe dzięki brakom w systemach kontroli i audytu wewnętrznego, co pozwalało niektórym pracownikom PARP na manipulowanie decyzjami dotyczącymi przyznawania wsparcia finansowego. W reakcji na wykryte nieprawidłowości, PARP zintensyfikowała działania naprawcze, w tym reformę procedur oceny i monitorowania projektów, wprowadzenie bardziej rygorystycznych kryteriów selekcji oraz zwiększenie przejrzystości procesów decyzyjnych. Instytucja ta zobowiązała się również do współpracy z organami ścigania w celu pociągnięcia do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za nadużycia.
Afera w NCBiR dotyczyła podobnych problemów co w PARP, z tą różnicą, że skupiała się na wyłudzeniach i nieprawidłowościach w finansowaniu projektów badawczo-rozwojowych. Oszustwa obejmowały fałszowanie dokumentacji projektowej, kreowanie nieistniejących projektów naukowych oraz zawyżanie kosztów realizacji projektów w celu uzyskania większego finansowania. Krytyczne luki w systemie oceny i monitorowania projektów pozwalały na przeprowadzanie tych oszustw, często przy współudziale zewnętrznych ekspertów oceniających, którzy nie rzetelnie weryfikowali przedstawiane im dane. Ponadto, stwierdzono przypadki konfliktu interesów, gdzie osoby decyzyjne miały osobiste powiązania z beneficjentami dotacji. W odpowiedzi na ujawnione skandale, NCBiR podjęło szereg działań mających na celu wzmocnienie mechanizmów kontrolnych i zabezpieczeń przed podobnymi wyłudzeniami w przyszłości. Obejmowały one między innymi wprowadzenie dodatkowych procedur weryfikacji projektów, zaostrzenie kryteriów oceny wniosków oraz zwiększenie roli niezależnych audytorów w procesie oceny i monitorowania realizacji projektów.
Afera w PARP i NCBiR wywołała szereg negatywnych skutków dla polskiego systemu wsparcia przedsiębiorczości i innowacyjności, podważając zaufanie do instytucji publicznych oraz efektywne wykorzystanie środków unijnych. Jednakże, te trudne doświadczenia stały się impulsem do wprowadzenia istotnych zmian w systemach kontroli, oceny i monitorowania projektów, co ma na celu zapewnienie większej transparentności, uczciwości i skuteczności w dystrybucji funduszy publicznych. Dla przedsiębiorców i instytucji naukowych, te wydarzenia podkreślają znaczenie etyki, należytej staranności i świadomości ryzyka w procesie aplikowania i zarządzania projektami finansowanymi z funduszy publicznych.
Aby przeciwdziałać wyłudzeniom, polski rząd oraz instytucje UE podjęły szereg inicjatyw mających na celu wzrost transparentności i bezpieczeństwa procesu dystrybucji środków. Obejmuje to wprowadzenie bardziej rygorystycznych procedur aplikacyjnych, zwiększenie liczby kontroli i audytów, a także rozwój platform edukacyjnych i informacyjnych dla przedsiębiorców. Instytucje te aktywnie promują również wymianę najlepszych praktyk i współpracę między przedsiębiorstwami, co ma na celu budowanie silniejszej, bardziej zintegrowanej społeczności biznesowej zdolnej do wspólnego przeciwdziałania wyłudzeniom.
Regionalne Inteligentne Specjalizacje: Strategia Rozwoju Regionów w Unii Europejskiej w Perspektywie Finansowej 2021-2027
Regionalne Inteligentne Specjalizacje (RIS) są strategicznym narzędziem w ramach polityki spójności Unii Europejskiej, które skupia się na promowaniu rozwoju ekonomicznego poprzez wsparcie specjalistycznych sektorów gospodarczych, w których poszczególne regiony mają potencjał do osiągania przewagi konkurencyjnej. W nowej perspektywie finansowej na lata 2021-2027, RIS odgrywają kluczową rolę w dążeniu do inteligentnego, zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego, zgodnie ze strategią Europa 2020.
W ramach tej strategii, Unia Europejska intensyfikuje swoje działania na rzecz innowacji, cyfryzacji i ekologicznej transformacji, które są uważane za główne kierunki rozwoju gospodarczego w nadchodzącej dekadzie. RIS są implementowane przez regionalne programy operacyjne.
Strategie te koncentrują się na wykorzystaniu lokalnych zasobów, umiejętności i infrastruktury badawczej, aby wspierać specyficzne gałęzie przemysłu, które mogą przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności regionów. Wybór specjalizacji jest dokonywany na podstawie dogłębnej analizy potencjału ekonomicznego i naukowo-badawczego danego obszaru, co pozwala na skoncentrowanie zasobów na najbardziej obiecujących i innowacyjnych sektorach.
Jednakże, realizacja RIS wiąże się z różnymi wyzwaniami, w tym potrzebą adaptacji do dynamicznie zmieniających się warunków rynkowych i technologicznych, jak również zapewnienia efektywnej koordynacji działań na różnych poziomach zarządzania regionalnego i lokalnego. Istotne jest, aby strategie te były elastyczne i mogły być dostosowywane w odpowiedzi na nowe możliwości i wyzwania, które mogą pojawić się w przyszłości.
W perspektywie finansowej 2021-2027, Regionalne Inteligentne Specjalizacje (RIS) są jeszcze bardziej dostosowane do wspierania przejścia na bardziej zieloną i cyfrową gospodarkę, co jest zgodne z Europejskim Zielonym Ładem oraz strategią cyfrową Unii Europejskiej. Przeznaczenie funduszy na RIS jest więc strategiczne, mające na celu nie tylko stymulowanie innowacji, ale również przeciwdziałanie regionalnym dysproporcjom gospodarczym i społecznym, które mogły zostać spotęgowane przez skutki pandemii COVID-19.
Nowy nacisk kładziony jest na projekty, które promują zrównoważony rozwój i ekologiczną transformację. Regiony są zachęcane do rozwijania specjalizacji w takich obszarach jak energia odnawialna, zrównoważone technologie rolnicze, cyrkularna gospodarka oraz zaawansowane materiały, które minimalizują negatywny wpływ na środowisko. To podejście jest spójne z globalnymi celami zrównoważonego rozwoju i podkreśla znaczenie lokalnych działań w walce ze zmianami klimatycznymi.
Kolejnym kluczowym aspektem RIS w obecnej perspektywie finansowej jest digitalizacja. Rozwój technologii cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja, big data, robotyka i Internet Rzeczy (IoT), jest uznawany za niezbędny dla zwiększenia produktywności i innowacyjności regionalnej gospodarki. Wsparcie skierowane na cyfryzację ma na celu nie tylko ulepszenie procesów produkcyjnych i usługowych, ale również poprawę dostępu do usług publicznych i zdrowotnych dla mieszkańców regionów.
Dla zapewnienia długoterminowej skuteczności RIS, niezbędne będzie ciągłe monitorowanie i ocena wpływu realizowanych projektów. Taka analiza pozwoli na szybkie dostosowywanie strategii do zmieniającego się otoczenia i technologii, a także do lepszego zrozumienia, które podejścia są najbardziej skuteczne w promowaniu regionalnego rozwoju.
Mapa pomocy regionalnej
Mapa pomocy regionalnej jest narzędziem stosowanym przez Unię Europejską do określenia regionów, które mogą otrzymywać państwową pomoc w celu stymulowania rozwoju gospodarczego. Jest to kluczowy element w realizacji celów polityki spójności, mającej na celu zmniejszenie dysproporcji między poszczególnymi regionami UE. Mapa ta jest aktualizowana co kilka lat, aby odzwierciedlać zmieniającą się sytuację gospodarczą i społeczną w państwach członkowskich.
Mapa pomocy regionalnej określa geograficzne granice regionów, które mogą otrzymywać wsparcie, oraz ustala maksymalne progi intensywności pomocy, które mogą być przyznawane przedsiębiorstwom i instytucjom w tych regionach. Celem jest zapewnienie, że pomoc publiczna jest kierowana tam, gdzie jest najbardziej potrzebna, i że wspiera ona strategiczne cele rozwojowe UE.
Regiony są kwalifikowane na podstawie różnych wskaźników ekonomicznych i społecznych, takich jak PKB per capita, stopa bezrobocia czy poziom infrastruktury. Regiony mniej rozwinięte, gdzie PKB per capita jest znacznie poniżej średniej UE, mogą kwalifikować się do otrzymania wyższego poziomu pomocy. Te kryteria mają na celu zidentyfikowanie obszarów, które wymagają szczególnego wsparcia w celu pobudzenia ich gospodarczego potencjału.
Intensywność pomocy to procentowy wskaźnik maksymalnego dopuszczalnego poziomu wsparcia, który można przyznać na danym obszarze w formie dotacji, ulg podatkowych lub innych form wsparcia finansowego. Wysokość intensywności pomocy jest inversyjnie proporcjonalna do poziomu rozwoju gospodarczego regionu – im region jest mniej rozwinięty, tym wyższa może być intensywność pomocy.
Mapa pomocy regionalnej bezpośrednio wpływa na wysokość dotacji, którą mogą otrzymać przedsiębiorstwa i instytucje. W regionach, gdzie dopuszczalna intensywność pomocy jest wyższa, możliwe jest przyznawanie większych dotacji. To z kolei przyczynia się do przyciągania inwestycji i projektów, które mogą wspierać rozwój gospodarczy, tworzenie miejsc pracy i innowacje.
Mapa pomocy regionalnej pełni kluczową rolę w kierowaniu państwowej pomocy tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna, co przyczynia się do zmniejszania regionalnych nierówności w Unii Europejskiej. Jej rola jako regulatora wysokości dostępnych dotacji jest nieoceniona w dążeniu do bardziej zintegrowanej i zrównoważonej przyszłości gospodarczej Europy.
Polska Strefa Inwestycji: Nowe możliwości dla przedsiębiorców i inwestorów
Polska Strefa Inwestycji (PSI) to jedno z najbardziej atrakcyjnych narzędzi wspierających inwestycje na terenie Polski. Zastępując poprzedni system specjalnych stref ekonomicznych, PSI otwiera nowe możliwości dla przedsiębiorców pragnących rozwijać swoje działalności. W niniejszym artykule, przeznaczonym dla klientów firmy consultingowej zainteresowanych inwestycjami w Polsce, przyjrzymy się szczegółowo, kto może skorzystać z tej inicjatywy, na jakie wsparcie można liczyć i jakie kroki należy podjąć, aby aplikować o pomoc.
PSI jest dostępna dla przedsiębiorców z różnych sektorów – zarówno dla dużych korporacji, jak i małych oraz średnich przedsiębiorstw. Nie ogranicza się ona wyłącznie do firm polskich; również inwestorzy zagraniczni mogą ubiegać się o wsparcie, co czyni PSI atrakcyjną opcją dla międzynarodowych graczy rynkowych. Warto zaznaczyć, że program jest otwarty dla nowych inwestycji, ale także dla tych przedsiębiorstw, które planują rozbudowę lub modernizację istniejących już obiektów.
Polska Strefa Inwestycji oferuje ulgi podatkowe, które mogą znacząco zmniejszyć koszty prowadzenia biznesu. Wsparcie to może przybrać formę zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) lub osób fizycznych (PIT), w zależności od formy prowadzenia działalności gospodarczej. Ulgi są przyznawane na podstawie wartości poniesionych inwestycji oraz stworzonych miejsc pracy. Kryteria te są elastyczne i dostosowane do specyfiki działalności oraz lokalizacji inwestycji.
Aby ubiegać się o wsparcie w ramach PSI, przedsiębiorca musi przedstawić plan inwestycyjny, który będzie oceniany pod kątem jego wpływu na rozwój gospodarczy regionu, potencjał tworzenia nowych miejsc pracy oraz wprowadzania innowacji. Wymagane jest również spełnienie pewnych kryteriów ekonomicznych, takich jak minimalna wartość inwestycji, która różni się w zależności od regionu i wielkości przedsiębiorstwa.
Proces aplikacyjny o wsparcie w ramach Polskiej Strefy Inwestycji rozpoczyna się od przygotowania odpowiedniego wniosku i biznesplanu. Należy w nim szczegółowo opisać planowaną inwestycję, przewidywane korzyści ekonomiczne oraz sposób realizacji projektu. Wniosek ten jest następnie składany do odpowiedniej instytucji zarządzającej strefą, gdzie przechodzi przez proces weryfikacji i oceny.
Inwestowanie w ramach Polskiej Strefy Inwestycji otwiera przedsiębiorcom drzwi do szeregu korzyści. Obok wsparcia finansowego w formie ulg podatkowych, inwestorzy mogą również liczyć na pomoc w zakresie usprawnienia procesów administracyjnych, dostęp do konsultacji oraz wsparcie w procesie rekrutacji. Ponadto, PSI stwarza możliwość długoterminowego rozwoju i stabilizacji na polskim rynku, co jest kluczowe dla firm rozważających ekspansję międzynarodową.
Działalność badawczo-rozwojowa w sektorze IT - wsparcie z funduszy unijnych
Sektor IT jest jednym z najszybciej rozwijających się obszarów gospodarki, a innowacje technologiczne są motorem wzrostu i efektywności w wielu innych sektorach. Unia Europejska, poprzez swoje polityki i fundusze, stara się stymulować rozwój nowych technologii i rozwiązań w ramach działalności B+R.
Głównym źródłem finansowania projektów badawczo-rozwojowych w sektorze IT w ramach UE jest program Horizon Europe. Program ten kontynuuje tradycję poprzednich inicjatyw i jest skoncentrowany na promowaniu innowacji oraz badań wiodących do technologicznego postępu. Dodatkowe wsparcie oferują fundusze strukturalne i inwestycyjne oraz regionalne inicjatywy innowacyjne.
Aplikowanie o fundusze unijne na projekty B+R w sektorze IT wymaga spełnienia określonych kryteriów. Projekty muszą wykazywać wysoki stopień innowacyjności, potencjał komercyjny oraz przyczyniać się do rozwoju naukowego. Wymagana jest także współpraca międzynarodowa i interdyscyplinarna, co podkreśla znaczenie sieciowania i wymiany wiedzy na arenie międzynarodowej.
Proces aplikacyjny jest konkurencyjny i wieloetapowy. Wymaga przygotowania szczegółowego wniosku projektowego, który musi zostać oceniony pozytywnie przez niezależnych ekspertów. Wnioski są oceniane na podstawie kryteriów takich jak doskonałość naukowa, wpływ i jakość implementacji. Wnioskodawcy muszą również przedstawić plan zarządzania projektem oraz budżet, wykazując efektywne wykorzystanie zaplanowanych zasobów.
Jednym z przykładów udanego projektu finansowanego przez UE jest rozwój zaawansowanych systemów sztucznej inteligencji, które mogą znaleźć zastosowanie w zdrowiu publicznym, zarządzaniu danymi czy cyberbezpieczeństwie. Inne projekty skupiają się na rozwoju technologii blockchain, które mogą zrewolucjonizować sektory finansowe, logistykę i łańcuchy dostaw.
Wsparcie Unii Europejskiej dla sektora B+R w IT ma kluczowe znaczenie dla utrzymania konkurencyjności i innowacyjności europejskiej gospodarki. Fundusze unijne nie tylko przyczyniają się do rozwijania nowych technologii, ale także umożliwiają budowanie międzynarodowych konsorcjów naukowych, co zwiększa ich globalny wpływ i skuteczność.
Automatyzacja i robotyzacja - kierunki wsparcia z funduszy unijnych na lata 2021-2027
W obliczu rosnącej globalizacji i konkurencji międzynarodowej, Unia Europejska uznaje automatyzację i robotyzację za kluczowe obszary wspierające przyszłość europejskiego przemysłu i technologii. W nowej perspektywie finansowej na lata 2021-2027, UE dedykuje znaczące zasoby na rozwój tych technologii, które mają przyczynić się do zwiększenia efektywności operacyjnej, poprawy jakości produkcji oraz redukcji kosztów operacyjnych w różnych sektorach gospodarki.
Kierunki Wsparcia i Sektorowe Priorytety
UE skupia swoje wsparcie na kilku kluczowych sektorach, w tym produkcji przemysłowej, logistyce, opiece zdrowotnej oraz rolnictwie. Projekty finansowane w ramach unijnych funduszy powinny prowadzić do bezpośrednich ulepszeń w efektywności, zrównoważeniu ekologicznym oraz warunkach pracy. Przykładowo, w przemyśle produkcyjnym, automatyzacja linii montażowych może znacząco zmniejszyć ryzyko błędów i usprawnić cały proces produkcyjny, co jest nie tylko korzystne ekonomicznie, ale i bardziej ekologiczne.
Proces Aplikacyjny
Aplikowanie o fundusze EU na projekty automatyzacji i robotyzacji wymaga przygotowania dokładnego wniosku, który musi przejść przez rygorystyczny proces oceny. Konkurencyjny charakter tego procesu wymaga od wnioskodawców nie tylko wykazania innowacyjności i potencjału komercyjnego projektu, ale także jego wpływu na zrównoważony rozwój i potencjalne korzyści społeczne. Projekty są oceniane na podstawie kryteriów takich jak doskonałość naukowa, jakość implementacji oraz potencjał do tworzenia nowych miejsc pracy.
Wyzwania i Perspektywy Rozwoju
Implementacja projektów automatyzacji i robotyzacji wiąże się z szeregiem wyzwań, w tym z potrzebą przekwalifikowania siły roboczej oraz adresowaniem zagadnień etycznych związanych z zastępowaniem pracy ludzkiej przez maszyny. W odpowiedzi na te wyzwania, programy unijne często zawierają komponenty szkoleniowe i edukacyjne, które mają na celu nie tylko rozwój technologiczny, ale również adaptację społeczeństwa do zmieniających się warunków pracy.
Dotacja warunkowa w Programie FENG
Dotacja warunkowa jest jednym z instrumentów finansowych stosowanych w ramach Funduszy Unijnych dla Nowoczesnej Gospodarki 2021-2027, mających na celu wspieranie przedsiębiorców w realizacji innowacyjnych projektów. Dotacja ta polega na udzieleniu przedsiębiorcy środków finansowych w formie bezzwrotnej pomocy, jednakże z zastrzeżeniem pewnych warunków zwrotu określonych w umowie.
Dotacja warunkowa, zastosowana w perspektywie finansowej na lata 2021-2027, jest mechanizmem, który uzależnia wysokość dotacji od spełnienia określonych warunków. W przypadku ścieżki SMART, jednym z takich warunków jest osiągnięcie odpowiednich przychodów z wdrożenia innowacyjnego produktu lub technologii. Dotacja warunkowa składa się z dwóch części: części bezzwrotnej, która nie podlega zwrotowi, oraz części zwrotnej, której zwrot jest uzależniony od osiągniętych przychodów. Proporcje pomiędzy częścią bezzwrotną a zwrotną różnią się w zależności od wielkości przedsiębiorstwa.
Przykładowe proporcje (jeszcze niepotwierdzone ostatecznie) prezentują się następująco:
Firmy mikro i małe: 50% dotacji bezzwrotnej i 50% dotacji zwrotnej.
Firmy średnie: 40% dotacji bezzwrotnej i 60% dotacji zwrotnej.
Firmy duże: 30% dotacji bezzwrotnej i 70% dotacji zwrotnej.
Kwota dotacji warunkowej do zwrotu jest obliczana na podstawie sumy przychodów wygenerowanych w wyniku projektu inwestycyjnego w okresie 4 lat. Poziom zwrotu dotacji warunkowej zależy od wskaźnika "R", który jest obliczany na podstawie wzoru: R = (P/DZ * 100%) - 100%. P oznacza sumę przychodów wygenerowanych w wyniku realizacji modułu "Wdrożenie innowacji" w okresie referencyjnym, a DZ to kwota zwrotnej części dotacji warunkowej. Oczekuje się, że wskaźnik R będzie wynosił co najmniej dwukrotność kwoty części warunkowej dotacji.
W przypadku firm z sektora MSP, poziom zwrotu dotacji warunkowej zależy od wielkości przedsiębiorstwa oraz wartości wskaźnika "R".
Przykładowe zależności przedstawiają się następująco:
Wskaźnik "R" poniżej 20% - Beneficjent zwraca 100% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Wskaźnik "R" większy lub równy 20% i mniejszy od 40% - Beneficjent zwraca 35% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Wskaźnik "R" większy lub równy 40% i mniejszy od 60% - Beneficjent zwraca 30% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Wskaźnik "R" większy lub równy 60% i mniejszy od 80% - Beneficjent zwraca 25% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Wskaźnik "R" większy lub równy 80% i mniejszy od 90% - Beneficjent zwraca 20% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Wskaźnik "R" większy lub równy 90% i mniejszy od 100% - Beneficjent zwraca 10% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Wskaźnik "R" większy lub równy 100% - Beneficjent zwraca 5% części zwrotnej dotacji warunkowej.
Należy zaznaczyć, że powyższe wartości dotyczą firm z sektora MSP i mogą ulec zmianie w zależności od konkretnych programów czy projektów. Warunki zwracania dotacji warunkowej w innych programach czy projektach mogą być podobne do opisanych powyżej, ale wartości procentowe mogą różnić się w zależności od polityki finansowej i założeń konkretnego programu. Warto pamiętać, że opisane warunki dotyczą głównie ścieżki SMART, która jest dostępna w dokumentacji, natomiast dla innych projektów można oczekiwać podobnych mechanizmów.
Dotacja w ramach ścieżki SMART dla Przedsiębiorców
Przedsiębiorco, zdobądź z nami dotację w ramach Ścieżki SMART!
Ścieżka SMART stanowi zupełnie nową ofertę dla przedsiębiorców, którzy w ramach tego konkursu będą realizować projekty modułowe.
Od 10 maja do 30 czerwca trwa drugi nabór wniosków, a głównym celem dotacji jest wsparcie innowacyjności polskich przedsiębiorstw oraz prowadzonych przez nich działań badawczo-rozwojowych.
Przedsiębiorcy – mikro, mali i średni – otrzymają możliwość pozyskania finansowania na kompleksowe projekty o wyższym stopniu innowacyjności (co najmniej na poziomie krajowym). Projekty obejmują prace B+R, wdrożenie innowacji, rozwój infrastruktury B+R, transformację cyfrową lub zieloną przedsiębiorstwa, internacjonalizację czy też podnoszenie kompetencji kadr.
W przypadku małych i średnich przedsiębiorstw wniosek o dofinansowanie obowiązkowo musi obejmować co najmniej jeden z dwóch modułów: moduł B+R lub moduł wdrożenie innowacji.
Unikatowość Ścieżki SMART polega na modułowej konstrukcji projektów przedkładanych do dofinansowania – przedsiębiorcy mają możliwość ujęcia w jednym wniosku różnych etapów innowacyjnego przedsięwzięcia i sfinansowania zarówno kosztów przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych, wdrożeń nowych rozwiązań jak i infrastruktury B+R, internacjonalizacji, rozwoju kompetencji, cyfryzacji czy zielonej gospodarki.
Wydatki jakie można pozyskać w ramach konkursu przedstawia poniższe zestawienie:
Moduł | Kategoria wydatków |
B+R - JEDEN Z MODUŁÓW OBLIGATORYJNYCH | − wynagrodzenie personelu badawczo-rozwojowego, − zakup usług zewnętrznych (podwykonawstwo dotyczące badań i usług doradczych związane z projektem), − koszty amortyzacji aparatury naukowo-badawczej oraz amortyzacji budynków, − koszty dzierżawy i wieczystego użytkowania gruntów, − nabycie wartości niematerialnych i prawnych, − koszty operacyjne oraz zakup materiałów i środków eksploatacyjnych związanych bezpośrednio z pracami B+R, − koszty pośrednie (ogólne) |
Wdrożenie innowacji - DRUGI Z MODUŁÓW OBLIGATORYJNYCH | − zakup lub leasing gruntów oraz nieruchomości zabudowanych, − zakup lub leasing środków trwałych innych niż nieruchomości, − nabycie robót i materiałów budowlanych, − nabycie wartości niematerialnych i prawnych, − zakup usług zewnętrznych związanych ze wsparciem innowacji, − zakup usług doradczych, − koszty związane z ustanowieniem dodatkowego zabezpieczenia umowy o dofinansowanie. |
Infrastruktura B+R | − zakup lub leasing gruntów oraz nieruchomości zabudowanych, − zakup lub leasing środków trwałych innych niż nieruchomości, − nabycie robót i materiałów budowlanych, − nabycie wartości niematerialnych i prawnych. |
Cyfryzacja | − zakup lub leasing gruntów oraz nieruchomości zabudowanych, − zakup lub leasing środków trwałych innych niż nieruchomości, − nabycie robót i materiałów budowlanych, − nabycie wartości niematerialnych i prawnych, − zakup usług zewnętrznych związanych ze wsparciem innowacji, − zakup usług doradczych. |
Zazielenienie przedsiębiorstw | − zakup gruntów oraz nieruchomości zabudowanych, − zakup środków trwałych innych niż nieruchomości, − nabycie robót i materiałów budowlanych, − nabycie wartości niematerialnych i prawnych, − zakup usług doradczych (m. in. weryfikacja technologii środowiskowych, środowiskowa ocena cyklu życia), − zakup usług zewnętrznych związanych ze wsparciem innowacji, − koszty dostosowania do surowszych lub przyszłych norm środowiskowych, − zwiększenie efektywności energetycznej w procesów, − inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji, − propagowanie energii ze źródeł odnawialnych, − wprowadzenie efektywnej gospodarki odpadami |
Kompetencje | − zakup usług szkoleniowych w kraju i za granicą, − koszty podróży i zakwaterowania związane ze szkoleniem |
Internacjonalizacja | − koszty udziału w targach lub imprezach targowo-konferencyjnych (np. koszty organizacji stoiska, transportu, podróży służbowych pracowników), − koszty podróży służbowych pracowników uczestniczących w zagranicznych misjach gospodarczych (np. transport, noclegi, diety), − usługi zewnętrzne związane z udziałem w targach, zagranicznych misjach gospodarczych oraz przyjazdowych misji gospodarczych o randze międzynarodowej, − usługi i opłaty związane z ochroną (oraz obroną) praw własności przemysłowej. |
Jeśli chcą Państwo zdobyć dotację i rozwinąć swoją firmę, zapraszamy do bezpośredniego kontaktu. Przejdźmy wspólnie przez Ścieżkę SMART!
Jak określić wielkość przedsiębiorstwa?
Określanie wielkości przedsiębiorstwa jest kluczowym krokiem dla uzyskania dostępu do funduszy unijnych.
Unia Europejska (UE) opracowała szczegółowe rozporządzenia i wytyczne dotyczące tego zagadnienia, które uwzględniają takie czynniki jak suma bilansowa, roczne przychody, zatrudnienie oraz powiązane i partnerskie podmioty. W artykule poniżej przedstawiamy istotne informacje, które pomogą przedsiębiorcom zrozumieć procedury określania wielkości przedsiębiorstwa w kontekście funduszy unijnych.
Określanie wielkości przedsiębiorstwa jest istotne ze względu na to, że unijne fundusze są przeznaczone głównie dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Te kategorie przedsiębiorstw mają kluczowe znaczenie dla wzrostu gospodarczego, tworzenia miejsc pracy i innowacji. Dlatego też UE wprowadziła szereg kryteriów, które pomagają ustalić, czy dane przedsiębiorstwo może zakwalifikować się jako MŚP i być uprawnione do korzystania z funduszy unijnych.
Pierwszym istotnym kryterium jest liczba pracowników. Zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej, mikroprzedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 10 osób. Małe przedsiębiorstwo zatrudnia mniej niż 50 osób, podczas gdy średnie przedsiębiorstwo nie przekracza liczby 250 pracowników. Należy jednak pamiętać, że te liczby odnoszą się do pełnoetatowych pracowników i uwzględniają ekwiwalent w przypadku pracowników niepełnoetatowych.
Drugim kryterium, które należy wziąć pod uwagę, jest roczny obrót lub suma bilansowa. W przypadku mikroprzedsiębiorstwa roczny obrót lub suma bilansowa nie powinna przekraczać 2 milionów euro. Dla małego przedsiębiorstwa, te wartości wynoszą odpowiednio 10 milionów euro, a dla średniego przedsiębiorstwa - 50 milionów euro. Suma bilansowa odzwierciedla wartość aktywów i pasywów przedsiębiorstwa na koniec roku obrotowego.
Należy jednak zauważyć, że ocena wielkości przedsiębiorstwa musi uwzględniać także podmioty powiązane i partnerskie. Powiązane przedsiębiorstwa to takie, w których inne przedsiębiorstwo ma bezpośredni lub pośredni udział lub wpływ kontrolny, na przykład poprzez posiadanie ponad 50% udziałów lub głosów. W przypadku oceny wielkości przedsiębiorstwa, suma bilansowa oraz RJP podmiotów powiązanych są agregowane w celu ustalenia ostatecznej wartości. W przypadku podmiotów partnerskich, które są związane z przedsiębiorstwem, również uwzględnia się ich sumy bilansowe i RJP. Podmioty partnerskie to przedsiębiorstwa, w których przedsiębiorstwo, dla którego oceniana jest wielkość, ma znaczny udział lub wpływ, ale nie mają one bezpośredniego lub pośredniego charakteru kontrolnego.
Ważne jest, aby zrozumieć, że kryteria dotyczące wielkości przedsiębiorstwa mogą się różnić w zależności od konkretnego programu lub instrumentu finansowego UE. Dlatego przedsiębiorcy powinni dokładnie zapoznać się z odpowiednimi przepisami i wytycznymi, aby upewnić się, że spełniają wymogi dotyczące wielkości przedsiębiorstwa dla konkretnego funduszu lub programu, do którego chcą się ubiegać. Ponadto, oprócz wymienionych kryteriów, istnieją także dodatkowe aspekty, takie jak kontrola kapitałowa, które mogą mieć wpływ na ocenę wielkości przedsiębiorstwa. Na przykład, jeśli przedsiębiorstwo jest kontrolowane przez inne przedsiębiorstwo, które nie jest MŚP, może to wpłynąć na jego kwalifikację do funduszy unijnych. W celu oceny wielkości przedsiębiorstwa i spełnienia kryteriów funduszy unijnych, przedsiębiorcy powinni zbierać i dostarczać niezbędne dokumenty i informacje, takie jak sprawozdania finansowe, umowy partnerskie, informacje dotyczące udziałów i wpływu kontrolnego. Ważne jest również prowadzenie rzetelnej i precyzyjnej analizy finansowej, aby dokładnie określić sumę bilansową, RJP oraz powiązane i partnerskie podmioty. Podsumowując, określanie wielkości przedsiębiorstwa, które jest wymagane do uzyskania funduszy unijnych, opiera się na kryteriach takich jak liczba pracowników, suma bilansowa, RJP oraz powiązane i partnerskie podmioty. Przedsiębiorcy powinni zapoznać się z odpowiednimi przepisami i wytycznymi UE oraz zbierać niezbędne dokumenty i informacje w celu dokładnego ustalenia wielkości swojego przedsiębiorstwa i spełnienia wymogów funduszy unijnych.
Kredyt ekologiczny dla firmy - Jak pozyskać dotację?
Nabór wniosków do programu „Kredyt ekologiczny” Banku Gospodarstwa Krajowego
Od 13 czerwca 2023 r., przedsiębiorcy będą mieli możliwość składania wniosków o nowy instrument wsparcia znanego jako "Kredyt ekologiczny", który będzie współfinansowany w ramach Programu 3.1 - "Finansowanie działań promujących ochronę środowiska i klimat" FENG (Fundusze Unijne dla Nowoczesnej Gospodarki 2021-2027). Należy zauważyć, że mimo używania w potocznym nazewnictwie terminu "kredyt", w praktyce jest to w rzeczywistości dotacja mająca na celu wsparcie przedsiębiorców, którzy pragną wprowadzić rozwiązania zgodne z ideą ochrony środowiska. Ta bezzwrotna dotacja zostanie wypłacona w formie "premii ekologicznej", co oznacza, że stanowi ona częściową spłatę kapitału kredytu zaciągniętego w banku komercyjnym przez beneficjenta, który jest przeznaczony na finansowanie działań zwiększających energooszczędność związanej z procesami realizowanymi w przedsiębiorstwie.
Pierwsza runda naboru wniosków planowana jest w terminie od 13 czerwca do 17 sierpnia 2023 r. Kredyt jest przeznaczony dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw, a także dla firm klasyfikowanych jako small mid-caps (o zatrudnieniu do 499 pracowników) oraz mid-caps (o zatrudnieniu do 3000 pracowników).
Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) spłaci za beneficjenta część kredytu w przedziale od 20% do 70%. Konkretna kwota spłacana przez BGK będzie zależna od lokalizacji, a szczegółowe informacje można znaleźć na mapie pomocy regionalnej.
Wsparcie dotyczy inwestycji mających na celu szeroko pojętą transformację w zakresie efektywności energetycznej, w tym działań związanych z energooszczędnością i/lub zmianą źródeł energii na bardziej ekologiczne. W ramach tego projektu można dokonać modernizacji istniejącej infrastruktury, takiej jak linie technologiczne i budynki, zakupu instalacji Odnawialnych Źródeł Energii (OZE) lub modernizacji istniejących instalacji OZE, a także zakupu wartości niematerialnych i prawnych oraz skorzystania z usług doradczych.
Dofinansowanie "Kredytu ekologicznego" ma na celu wspieranie przedsiębiorców w realizacji projektów o charakterze ekologicznym i zrównoważonym. Dzięki temu finansowaniu, przedsiębiorstwa będą miały możliwość inwestowania w nowoczesne rozwiązania, które przyczynią się do ochrony środowiska i redukcji negatywnego wpływu na klimat.
Ważne jest zrozumienie, że "Kredyt ekologiczny" ma na celu finansowanie konkretnych rodzajów projektów. W ramach tego programu, dofinansowanie jest skierowane na inwestycje mające na celu transformację w zakresie efektywności energetycznej oraz związanej z nią redukcji emisji CO2. Przedsiębiorcy mogą skorzystać z tego wsparcia w celu modernizacji istniejącej infrastruktury, takiej jak linie technologiczne czy budynki, które będą bardziej energooszczędne. Dodatkowo, istnieje możliwość zakupu instalacji odnawialnych źródeł energii (OZE) lub modernizacji istniejących instalacji w tym obszarze. Ponadto, beneficjenci mogą wykorzystać środki finansowe na zakup wartości niematerialnych i prawnych oraz skorzystanie z usług doradczych, które pomogą w realizacji projektów ekologicznych. Aby wniosek o kredyt ekologiczny był skuteczny, ważne jest odpowiednie przygotowanie dokumentacji i przedstawienie przekonującego planu realizacji projektu. Wniosek powinien zawierać szczegółowy opis projektu, jego celu ekologicznego, planowanej alokacji środków finansowych, harmonogramu działań oraz ocenę potencjalnych korzyści ekologicznych i społeczno-gospodarczych wynikających z realizacji projektu.
Należy pamiętać, że konkurencja o dofinansowanie jest zazwyczaj wysoka, dlatego kluczowe jest przedstawienie projektu w sposób kompleksowy i atrakcyjny dla oceniających. Ważne jest również spełnienie wszystkich wymagań formalnych i dokumentacyjnych, aby zapewnić kompletność wniosku i umożliwić jego skuteczną ocenę przez instytucje odpowiedzialne za przeprowadzanie naboru wniosków. W przypadku "Kredytu ekologicznego", celem jest nie tylko wspieranie przedsiębiorców, ale również promowanie działań mających pozytywny wpływ na środowisko i klimat. Dlatego przedsiębiorcy, którzy mają innowacyjne pomysły na projekty ekologiczne, powinni skorzystać z tej okazji i złożyć wnioski o dofinansowanie. Program ten stanowi ważny krok w kierunku budowania bardziej zrównoważonej i ekologicznej gospodarki, dlatego warto być aktywnym uczestnikiem i wykorzystać dostępne środki unijne w celu wprowadzenia pozytywnych zmian zarówno dla przedsiębiorstwa, jak i dla środowiska naturalnego.